Nietrzymanie moczu u kobiet

Nietrzymanie moczu jest nadal tematem tabu w naszym społeczeństwie. Osoby dotknięte problemem nietrzymania moczu, zwłaszcza kobiety, nie rozmawiają na ten temat ze swoim lekarzem rodzinnym. Może minąć kilka lat, zanim zostaną one wyleczone. Nadszedł jednak czas, aby uchylić rąbka tajemnicy na temat tej patologii, która staje się prawdziwym problemem zdrowia publicznego oraz prawdziwym problemem społecznym.

Jak wiele kobiet cierpi na nietrzymanie moczu?

Ogólnie rzecz biorąc, częstość występowania nietrzymania moczu wzrasta wraz z wiekiem. Wskaźnik chorobowości wynosi 12% u kobiet w wieku 20-29 lat, 25% u kobiet w wieku 60-69 lat i 32% u kobiet w wieku powyżej 80 lat. Zjawisko to nie jest odosobnione i że dotyczy bezpośrednio znacznej części kobiet.

Co powoduje nietrzymanie moczu?

Większość osób, które cierpią z powodu nietrzymania moczu to kobiety. Podczas gdy u mężczyzn nietrzymanie moczu jest zwykle spowodowane chorobą prostaty lub operacją na narządzie układu moczowego, u kobiet jest ono często spowodowane zdarzeniami charakterystycznymi dla kobiet.

• Najczęstszymi przyczynami są ciąża i poród. Nietrzymanie moczu w czasie ciąży jest spowodowane naciskiem wywieranym na krocze przez ciężar dziecka, płyn owodniowy i macicę. Jest powszechne, że kobiety doświadczają osłabienia pęcherza od trzeciego miesiąca ciąży. U kobiet, które urodziły przez cesarskie cięcie, występuje mniej przypadków nietrzymania moczu niż u tych, które urodziły naturalnie. Tak więc urazy położnicze (poród pośladkowy, duża masa urodzeniowa itp.) sprzyjają pojawieniu się nietrzymania moczu.
• Oprócz porodu, zaburzenia hormonalne towarzyszące menopauzie mogą zmieniać niektóre narządy układu moczowego, takie jak błona śluzowa cewki moczowej czy zwieracz gładki, prowadząc w ten sposób do wycieku moczu.
• Niektóre choroby, takie jak zapalenie pęcherza moczowego, zakaźne, wywołane lekami lub spowodowane obecnością kamieni w pęcherzu, mogą również wyjaśniać nietrzymanie moczu.
• Wreszcie, codzienna higiena ma znaczący wpływ na nietrzymanie moczu u kobiet. Na przykład, nadmierne spożycie niektórych napojów, takich jak herbata czy kawa, pobudza pęcherz, sprzyjając epizodom nietrzymania moczu, zwłaszcza o charakterze parcia na mocz.
• Podobnie czynnikiem wyzwalającym jest uprawianie niektórych sportów, zwłaszcza tych, które oprócz nadużywania krocza, mocno obciążają mięśnie brzucha. Wśród sportów, o których wiadomo, że są narażone na ryzyko, są lekkoatletyka, trampolina, sztuki walki, koszykówka i tenis.
• Innym czynnikiem ryzyka w życiu codziennym jest nadwaga lub dźwiganie dużych ciężarów, które w obu przypadkach osłabiają krocze.

Jakie są rodzaje nietrzymania moczu u kobiet?

Nietrzymanie moczu jest znane jako mimowolny wyciek lub utrata moczu. Jednak nie u każdego występuje ona w ten sam sposób. Istnieją 3 główne rodzaje nietrzymania moczu.

• Pierwszym z nich jest wysiłkowe nietrzymanie moczu. Występuje bez odczuwania potrzeby oddawania moczu podczas niewielkich wysiłków fizycznych, takich jak kaszel czy kichanie, lub podczas intensywnych wysiłków fizycznych, takich jak podnoszenie ciężkich przedmiotów. Badania wykazały, że stanowi on 50% przypadków nietrzymania moczu i jest częstszy u młodszych niż u starszych kobiet. Spowodowany jest niewydolnością zwieracza cewki moczowej, który działa jak zastawka w wyniku ucisku brzucha spowodowanego wysiłkiem.
• Drugim jest nietrzymanie moczu, znane również jako pęcherz nadreaktywny. Osoba cierpiąca na tę przypadłość ma pilną potrzebę oddania moczu, której nie można ani powstrzymać, ani opóźnić. Uważa się, że stanowi ona 20% przypadków i zwykle występuje u kobiet po 50 roku życia.
• Wreszcie, mieszane nietrzymanie moczu jest definiowane jako połączenie wysiłkowego i naglącego nietrzymania moczu

Nietrzymanie moczu może być leczone. Ważne jest jednak, aby przed zastosowaniem odpowiedniego leczenia skonsultować się z lekarzem specjalistą, który najpierw zdiagnozuje rodzaj i stopień nietrzymania moczu.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu może być leczone na różne sposoby. Pierwszą linią leczenia jest rehabilitacja krocza, która ma na celu przywrócenie funkcji zwieracza i krocza, aby zapobiec mimowolnemu wyciekowi podczas stresu. W przypadku niepowodzenia, możliwe jest założenie opaski pod-moczowodowej drogą pochwową. Zabieg ten jest skuteczny w ponad 80% przypadków, trwa około dwudziestu minut i obarczony jest niewielką ilością powikłań pooperacyjnych. W niektórych przypadkach wysiłkowego nietrzymania moczu spowodowanego ciężkim uszkodzeniem zwieraczy można rozważyć dwie opcje terapeutyczne: wstrzyknięcie do kanału cewki moczowej preparatu wypełniającego, który ułatwia jego zamknięcie podczas stresu, lub założenie sztucznego zwieracza cewki moczowej. W innych przypadkach, nietrzymaniu moczu może towarzyszyć wypadanie narządów miednicy, które będzie wymagało specyficznego postępowania.